Η διαδικασία του τετραμερισμού μπορεί να γίνει είτε μηχανικά είτε χειροκίνητα. Η συνήθης πρακτική είναι για χονδρόκοκκα αδρανή μεγίστου κόκκου έως 1/2 in (12,5 mm) να χρησιμοποιούνται μηχναικοί διαχωριστές ενώ για χονδρόκοκκα αδρναή μεγίστου κόκκου 3/8 in (9,5 mm) και για λεπτόκοκκα αδρανή η διαδικασία να γίνεται χειροκίνητα.

Για το μηχανικό διαχωρισμό χρησιμοποιούνται οι τετραμεριστήρες. Αυτοί αποτελούνται από ανοίγματα - σχισμές - άρτια στο πλήθος. Σε αυτά αδειάζεται το εργαστηριακό δείγμα και διανάμεται, κατά το δυνατόν ισόποσα, σε δύο υποκείμενους υποδοχείς. Εν συνεχεία το υλικό του ενός υποδοχέα απορρίπτεται ενώ αυτό του άλλου επανατροφοδοτείται στον τετραμεριστήρα για περαιτέρω μείωση.Υπάρχουν δύο ειδών τετραμεριστήρες: αυτοί με τα σταθερά ανοίγματα που χρησιμεύουν για υλικά ορισμένου μεγίστου κόκκου και αυτοί με τα μεταβλητά ανοίγματα που χρησιμεύουν για όλα τα χονδρόκοκκα αδρανή. Σημειώνεται εδώ πως οι τετραμεριστήρες μεταβλητών ανοιγμάτων δεν είναι κατάλληλοι για λεπτόκοκκα αδρανή.

Ο χειροκίνητος διαχωρισμός γίνεται με χρήση κατάλληλων εργαλείων όπως σπάτουλες. φτυάρια και συχνά ειδικούς καμβάδες. Κατά τη χειροκίνητη διαδικασία ομογενοποιείται το δείγμα επισταμένως. Σχηματίζεται με αυτό ένας κώνος με εναπόθεση υλικού από τη βάση στην κορυφή. Ακολούθως και με κατακόρυφη πίεση στην κορυφή, επιπεδώνεται ο κώνος σε δίσκο ομοιόμορφου πάχους. Ο δίσκος χαράζεται με δύο κάθετες διαμέτρους. Δύο αντιδιαμετρικά τμήματα απομακρύνονται ενώ τα δύο εναπομείναντα ομογενοποιούνται για τη συνέχιση της μείωσης.

Ακολούθως παρουσιάζετια ο εξοπλισμός τετραμερισμού.

Τετραμεριστήρας μεταβλητών ανοιγμάτων

Τετραμεριστήρας σταθερών ανοιγμάτων

Καμβάς τετραμερισμού