Η συμπύκνωση ενός εδάφους αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη φέρουσα ικανότητά του. Όσο πιο καλά συμπυκνωμένο είναι ένα έδαφος τόσο καλύτερα μπορεί να φέρει τα φορτία που του επιβάλλονται. Η δοκιμή Proctor προσδιορίζει εργαστηριακά τη μέγιστη πυκνότητα που μπορεί να επιτευχθεί σε ένα συγκεκριμένο υλικό και τη βέλτιστη ποσότητα υγρασίας για την πυκνότητα αυτή.

Επί τόπου του έργου γίνονται δοκιμές προσδιορισμού της πυκνότητας του εδάφους. Οι τιμές που λαμβάνονται συγκρίνονται με τη μέγιστη πυκνότητα που προσδιορίστηκε εργαστηριακά με τη μέθοδο Proctor. Με τον τρόπο αυτό υπολογίζεται ένα ποσοστό συμπύκνωσης εδαφών. Κατά κανόνα η πυκνότητα του εδάφους πρέπει να είναι τουλάχιστον 95% της πυκνότητας Proctor ενώ ανάλογα με το έργο και τις εκάστοτε απαιτήσεις το όριο αυτό μπορεί να αλλάζει.

Στην παρούσα ενότητα παρουσιάζεται ο απαιτούμενος εξοπλισμός για τον προσδιορισμό της πυκνότητας των εδαφών ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο.